Geradicaliseerde kleuters in België.

Gisteren las ik een bericht op twitter, dat kleuters in het plaatsje Ronse in België geradicaliseerd zijn. Juffen zouden de alarmklok hebben geluid.

Hoe is dat mogelijk?
Waarschijnlijk omdat het daar nog mag!!!

Ik heb jaren op openbare basisscholen in de stad gewerkt, waar ik destijds al soortgelijke dingen meemaakte. In 1998 kreeg ik een vaste aanstelling op een O.B.S. Deze school was voor ca 50% Nederlands en de rest bestond uit Turken en Marokkanen en een enkele verdwaalde Surinamer. Hierbij moet worden opgemerkt, dat de aanwas bij de kleuters/groep 1 vnl. uit (onaanspreekbare) Turken en Marokkanen bestond. Er kwamen steeds minder nieuwe Nederlandse kinderen op die school. Met iedere jaargang werd het percentage autochtonen minder en allochtonen groter.

In die tijd werden de Nederlandse kinderen al gepest en bedreigd; vaak vanwege hun broodbeleg of omdat ze een hond hadden maar vnl. omdat ze heidenen waren: kaffirs! In mijn klassen heb ik dit vaak aangekaart en gezegd, dat ik dat soort dingen niet zou dulden in mijn klas. Op teamvergaderingen heb ik er gewag van gemaakt maar men vond het niet interessant! Kinderen die een tijdje gepest worden, gaan naar een andere school en daarom verdwenen ook de laatste NL'se kinderen.

Onze -nu- voor 99% uit moslims bestaande school ging fuseren met een andere OBS in de buurt. Deze school was grotendeels 'wit' zodat na de fusie de verhouding weer ongeveer fifty fifty was. De geschiedenis herhaalde zich. Binnen vier jaar was de bevolking van onze nieuwe school weer volledig islamitisch. Het kwam door meer allochtone aanwas bij de kleuters en Nederlandse kinderen, die vertrokken naar een andere 'witte' school. Ook al was die dan wat verder weg, de mensen hadden het ervoor over! Hun kinderen kwamen vaak huilend thuis en wilden niet meer naar school. Als leerkracht stond je ook machteloos: hoe vaak je hier ook aandacht aan besteedde, ze deden het dan gewoon in 't geniep; na school of als je ergens anders mee bezig was. Met een schoolleiding die er niet achter stond, moslimkinderen hierop aan te spreken, stond je er ook alleen voor. Een Nederlands kind konden ze wel missen maar niet die honderden moslims!!!

Al met al dus heel oud nieuws... misschien dat het nu pas in België gebeurt... maar hier is het al decennia aan de gang! Zelfs bij de kleuters!

Geloof jij in spoken? Anekdote van tussen 1993 en 1998

Nadat ik op de islamitische school was ontslagen, ging ik weer terug de vervangpool in. De onderstaande (waargebeurde!!!) anekdote vond ik bij het opruimen van mijn pc. Ik heb het geschreven op 12 sept. 2008 als ingezonden stuk naar dagblad Trouw, waar een voorstander van boerka's betoogde, dat hun kinderen trauma's oplopen, als mama geen boerka mag dragen. Ik herinnerde mij het gebeurde van zeker 10 jaar daarvoor want het was vóór mijn vaste aanstelling op een andere OBS.

Het volgende heb ik meegemaakt (tussen 1993 en 1998): 

Ik werkte op deze school als inval-leerkracht. Ik stond in de gang de kinderen op te wachten en vlak bij mij stonden twee jongetjes (6 of 7 jaar). Het ene jongetje kijkt plotseling verschrikt en zegt tegen het andere jongetje: "geloof jij in spoken?". "Nee, tuurlijk niet", zegt het andere jochie. "Kijk dan maar eens achter je", wijst het eerste jongetje met een bleek snoetje en met een vinger, die amper durft te wijzen. Ik keek ook om, om te kijken waar het kind zo van geschrokken was. Daar stonden dus twee dames (mag je hopen) in witte gewaden. Er was helemaal niets te zien van hun gezicht. Alleen maar witte omhulsels! 

Mogen onze kinderen wel een trauma oplopen?

Dit was mijn reactie op de site van Trouw, waar iemand het opneemt voor de niqaab - en boerkadraagsters. Hun kinderen zouden trauma’s oplopen als deze kledingstukken verboden worden. Jammer genoeg is de pagina niet meer te vinden.http://www.trouw.nl/nieuws/politiek/article1849478.ece